Prevodi za „dostojnik“ v slovarju poljsko » nemški

dostojnik <rod. ‑a, mn. ‑icy> [dostojɲik] SAM. m. spol

dostojnik

Würdenträger(in) m. spol (ž. spol)

dostojnik państwowy

staatlicher Würdenträger

Primeri uporabe besede dostojnik

dostojnik watykański

vatikanischer Würdenträger m. spol

dostojnik państwowy

staatlicher Würdenträger

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Członkami-protektorami byli królowie, także liczni dostojnicy świeccy i duchowni.

pl.wikipedia.org

Jego treść opierała się na praktycznej mądrości ludowej, której nadawcą był zwykle wysoki dostojnik.

pl.wikipedia.org

Dokonał zdecydowanych zmian, kładąc kres potędze lokalnych dostojników, którzy z biegiem czasu przekształcili się w lokalnych, dziedzicznych władców.

pl.wikipedia.org

Zawiera utwory pochwalne, adresowane do cara, członków jego rodziny oraz dostojników świeckich i kościelnych.

pl.wikipedia.org

W 1569 roku w wyniku unii lubelskiej do senatu weszli dostojnicy litewscy.

pl.wikipedia.org

Król uznał to za ingerencję w sprawy państwa i w 1547 wygnał dostojnika.

pl.wikipedia.org

Istotną rolę odgrywało też czternastu dostojników, noszących tytuł ach kat.

pl.wikipedia.org

Dawid pojawia się w źródłach jako wysoki dostojnik z tytułem patrycjusza.

pl.wikipedia.org

Dziedziczenie tronu jest stanowione przez radę miejscowych dostojników oraz innych członków rodziny królewskiej.

pl.wikipedia.org

Dekret został następnie przejrzany przez hiszpańskich zakonników i potajemnie dostarczony protestanckim elektorom i wysokim dostojnikom rzymskokatolickim.

pl.wikipedia.org