Prevodi za „dyktafon“ v slovarju poljsko » nemški

dyktafon <rod. ‑u, mn. ‑y> [dɨktafon] SAM. m. spol

dyktafon

Diktiergerät sr. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Dyktafon – przenośny magnetofon lub urządzenie cyfrowe z wbudowanym mikrofonem, umożliwiające nagrywanie dźwięku.

pl.wikipedia.org

Dyktafony są zazwyczaj wyposażone w system aktywujący nagrywanie w momencie pojawienia się dźwięku.

pl.wikipedia.org

Była liderem rynku w kilku z tych kategorii; w 1964 r. stworzyła pierwszy japoński dyktafon kasetowy.

pl.wikipedia.org

Używa małych kaset magnetofonowych, tzw microcassette (używane w dyktafonach).

pl.wikipedia.org

Wraz z rewolucją technologiczną i pojawieniem się takich narzędzi jak dyktafon, kamera i aparat, sami badacze przestali się ograniczać jedynie do prowadzenia tekstualnych dzienników badawczych.

pl.wikipedia.org

Kalendarz, notatki, kalkulator, dyktafon, przelicznik, czasomierz, stoper, zadanie, alarm.

pl.wikipedia.org

Dodatkowo we wnętrzu zamontowano telefon, dyktafon, odbiornik wiadomości tekstowych oraz telewizor z magnetowidem.

pl.wikipedia.org

Współcześnie wywiady etnograficzne na ogół są nagrywane na dyktafon, a potem transkrybowane, co znacznie ułatwia późniejszą analizę oraz interpretację wywiadu.

pl.wikipedia.org

Pierwszy krążek został nagrany w domowym studio za pomocą dyktafonu.

pl.wikipedia.org

Był bardzo pracowitym i wydajnym pisarzem – używał wyłącznie dyktafonu, a teksty przepisywała maszynistka.

pl.wikipedia.org