Prevodi za „dzicz“ v slovarju poljsko » nemški

dzicz <rod. ‑y, brez mn. > [dʑitʃ] SAM. ž. spol

1. dzicz (dzicy ludzie):

dzicz

Wilde m. spol mn.

2. dzicz pog. (motłoch):

dzicz

Mob m. spol slabš.

3. dzicz (teren nieuprawiany):

dzicz

Wildnis ž. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Wkrótce na ich namiocie pojawia się czerwony znak celowniczy i muszą uciekać w mroźną dzicz.

pl.wikipedia.org

Po rozmowie z wodzem, który przedstawia graczowi listę zadań do podpięcia, można rozpocząć przygodę i wyruszyć w dzicz.

pl.wikipedia.org

Irlandzkie fulacht oznacza jamę przeznaczoną do gotowania, natomiast fiadh jest przymiotnikiem od słowa “jeleń” lub “dzicz”.

pl.wikipedia.org

Słowo dzicz wywodzi się od przymiotnika „dziki”, czyli niekontrolowany, nieujarzmiony, a więc mogący odnosić się do obszaru, gdzie procesy naturalne odbywają się bez ingerencji człowieka.

pl.wikipedia.org

Taką rolę pełni i dziś podczas wypraw w dzicz.

pl.wikipedia.org

Po zniesieniu wypasu stopniowo zarasta lasem i kosodrzewiną i obecnie jest tutaj prawdziwa dzicz.

pl.wikipedia.org