Prevodi za „epikurejczyk“ v slovarju poljsko » nemški

epikurejczyk <rod. ‑a, mn. ‑ycy> [epikurejtʃɨk] SAM. m. spol FILOZ.

epikurejczyk

Epikureer(in) m. spol (ž. spol)

słynny epikurejczyk

berühmter Epikureer

Primeri uporabe besede epikurejczyk

słynny epikurejczyk

berühmter Epikureer

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Karneades brał również udział w sporach między stoikami i epikurejczykami na temat determinizmu.

pl.wikipedia.org

Uważany za epikurejczyka i oskarżony o herezję.

pl.wikipedia.org

Przyjemność poeta uznaje za epikurejczykami za podstawę etyki, jego pogląd o potrzebie zachowania umiaru w przyjemności także jednak wywodzi się z epikureizmu.

pl.wikipedia.org

Epikurejczyk miał współpracować z władzą tylko wtedy, gdy wymaga tego jego bezpieczeństwo.

pl.wikipedia.org

Według niego to szkoła „radykalnych epikurejczyków” jest bliższa ideału wstrzemięźliwości.

pl.wikipedia.org

Interpretacja emocjonalna, zapoczątkowana przez epikurejczyków, kładzie nacisk nie na poznawczą, lecz na emocjonalną funkcję mitów.

pl.wikipedia.org

Ścieranie się poglądów cyników i epikurejczyków.

pl.wikipedia.org

Jako epikurejczyk uważał, że religia ma swoje korzenie w strachu i ignorancji oraz że zrozumienie otaczającego świata spowodowałoby uwolnienie ludzi z okowów.

pl.wikipedia.org

Tam zapoznał się z naukami perypatetyków, stoików, epikurejczyków i pitagorejczyków.

pl.wikipedia.org

Za najstarszą filozoficzną szkołę, która wyznawała deizm, trzeba uznać epikurejczyków, którzy uznawali, iż bogowie istnieją, lecz nie są zainteresowani losem świata ani człowieka i nie ingerują w dzieje świata.

pl.wikipedia.org