Prevodi za „fonacja“ v slovarju poljsko » nemški

fonacja <rod. ‑ji, brez mn. > [fonatsja] SAM. ž. spol LINGV.

fonacja

Phonation ž. spol

fonacja naturalna

natürliche Phonation

Primeri uporabe besede fonacja

fonacja naturalna

natürliche Phonation

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Ołtuszewski był pierwszym, który wykazał bezpośredni związek między fonacją a artykulacją, w warunkach fizjologii jak i patologii.

pl.wikipedia.org

Foniatria (gr. fóné „głos”, iatros „lekarz”) – nauka o wydawaniu dźwięków do środowiska przez człowieka, tzw. fonacji, jej zaburzeniach i leczeniu.

pl.wikipedia.org

Terapia kształtowania płynności jest znana również pod nazwą "płynniejszej mowy", "przedłużonej mowy", "łączonej mowy", uczy jąkających mowy płynnej przez kontrolowanie ich oddechu, fonacji i artykulacji.

pl.wikipedia.org

W trakcie kariery zalecane są okresowe kontrole u foniatrów, otolaryngologów wyspecjalizowanych w medycznych kwestiach wydobywania dźwięku strunami głosowymi oraz schorzeniami związanymi z nagłośnią, aparatem śpiewu i fonacją.

pl.wikipedia.org

Ruchliwość wiązadeł głosowych sprawdza się laryngoskopem bezpośrednio przy wybudzeniu z narkozy, albo przez zbadanie fonacji (w tym wypadku pacjentowi każe się mówić), w celu natychmiastowego rozpoznania porażenia nerwu krtaniowego.

pl.wikipedia.org

Artykulacja jest jednym z zasadniczych aspektów procesu wytwarzania głosek, na który składają się ponadto inicjacja, czyli mechanizm wytworzenia prądu powietrza i fonacja, czyli sposób zachowania się wiązadeł głosowych.

pl.wikipedia.org