Prevodi za „frankofon“ v slovarju poljsko » nemški

frankofon <rod. ‑a, mn. ‑i> [fraŋkofon] SAM. m. spol ur. jez. (człowiek pochodzenia francuskiego)

frankofon

Frankophone(r) mf

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Ich formy mogą czasem brzmieć dziwacznie dla frankofonów, zwłaszcza formy dla 1. i 2. osoby.

pl.wikipedia.org

Dla wielu katolików, a przede wszystkim frankofonów, rozwiązanie było nie do akceptowania.

pl.wikipedia.org

W czasie jego urzędowania nasiliła się wrogość anglosaskiej populacji w stosunku do frankofonów.

pl.wikipedia.org

W optyce swojego poparcia dla ekspansji kolonialnej definiuje jako frankofonów wszystkich, "których przeznaczeniem jest lub wydaje się być, pozostać lub stać się uczestnikami języka francuskiego".

pl.wikipedia.org

Obaj są jednak dla niego niezrozumiali, pierwszy ze względu na pompatyczne frazy swojego teologicznego arabsko-perskiego, drugi zaś ze względu na używanie dziwnych obcych słów właściwych dla młodego frankofona.

pl.wikipedia.org

Nowy gubernator musiał manewrować pomiędzy obiema społecznościami, dążąc jednocześnie do asymilacji frankofonów w społeczeństwie kolonii.

pl.wikipedia.org