Prevodi za „gemeinsames“ v slovarju poljsko » nemški

geminata <rod. ‑ty, mn. ‑ty> [geminata] SAM. ž. spol LINGV.

geminata

Geminata ž. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

W języku polskim geminaty mogą mieć podłoże w reprezentacji głębokiej, jak i powstawać na granicach morfemów i klityk.

pl.wikipedia.org

Spółgłoski /p/, /t/, /n/, /l/ i /s/ mogą ulegać geminacji, natomiast geminata /k:/ przeszła w /xk/.

pl.wikipedia.org

Podwójne spółgłoski (geminaty) wymawia się oddzielnie, np. sorella – siostra.

pl.wikipedia.org

Podwójna spółgłoska wymawiana jest jak geminata a nie jak dwie spółgłoski znajdujące się obok siebie.

pl.wikipedia.org

Geminata – spółgłoska podwojona, np. w polskim wyrazie manna.

pl.wikipedia.org

Geminaty przez rodzimych użytkowników języka polskiego wymawiane są jako wydłużone wersje pojedynczych spółgłosek lub jako dwie kolejno wymawiane spółgłoski.

pl.wikipedia.org

Wymowa podwójna częściej spotykana jest też w przypadku, gdy geminatami są afrykaty.

pl.wikipedia.org

Ogólnie cechą charakterystyczną większości końcówek pochodnych sprawczych jest geminata tt (w 1. bezokoliczniku, a więc w stopie mocnej), nie jest to jednak zasada absolutna.

pl.wikipedia.org

Zwarcie krtaniowe jest kluczowym elementem artykulacji fińskich spółgłosek długich (geminat, tj. tt czy kk).

pl.wikipedia.org

Między samymi użytkownikami danego języka wymowa tej samej geminaty może się kilkukrotnie różnić.

pl.wikipedia.org