Prevodi za „habilitować“ v slovarju poljsko » nemški

habilitować się <‑tuje się; pret. ‑tuj się> [xabilitovatɕ ɕe] GLAG. povr. glag. UNIV.

habilitować się

[sich tož. ] habilitieren

habilitować się z językoznawstwa

[sich] in Sprachwissenschaften habilitieren

Primeri uporabe besede habilitować

habilitować się z językoznawstwa

[sich] in Sprachwissenschaften habilitieren

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

W 1959 uzyskał stopień naukowy doktora, habilitował się w 1966.

pl.wikipedia.org

Na tej samej uczelni habilitował się w 1960 roku.

pl.wikipedia.org

W 1864 roku habilitował się na podstawie rozprawy o anatomii w szkole hippokratejskiej.

pl.wikipedia.org

Następnie był wykładowcą na macierzystej uczelni, habilitował się w 2015.

pl.wikipedia.org

W 1983 habilitował się, w 1986 mianowany profesorem nadzwyczajnym, w 1991 profesorem zwyczajnym.

pl.wikipedia.org

Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w roku 1961, a habilitował się w roku 1966.

pl.wikipedia.org