Prevodi za „ikonograf“ v slovarju poljsko » nemški

ikonograf <rod. ‑a, mn. ‑owie> [ikonograf] SAM. m. spol UM.

ikonograf

Ikonenmaler(in) m. spol (ž. spol)

utalentowany ikonograf

begabter Ikonenmaler

Primeri uporabe besede ikonograf

utalentowany ikonograf

begabter Ikonenmaler

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Дионисий (ur. ok. 1440 – zm. po 1503 lub ok. 1450 – ok. 1520) – ruski ikonograf.

pl.wikipedia.org

Ikonograf tworzy sztukę, która może służyć liturgii, czyli takie obrazy, hafty, odlewy, sprzęty itp., które mogą być dopuszczone do kultu w czasie nabożeństw.

pl.wikipedia.org

Słowo „ikonograf” pochodzi z języka greckiego, w którym „eikon” oznacza obraz, a „graphé” – pisać.

pl.wikipedia.org

Ikonograf ściśle opierał się na starszych bizantyjskich wzorcach, wprowadzając oryginalne elementy jedynie w rysunku oczu świętego.

pl.wikipedia.org

Staroobrzędowcom udaje się wynieść zniszczony wizerunek z soboru w czasie wieczerni, ikonograf tworzy idealną kopię, zaś starowiercy, dzięki znanej im tradycyjnej technice, usuwają z ikony woskowe piętno.

pl.wikipedia.org

Ikonograf różni się od artysty tym, że jego sztuka jest ściśle podporządkowana wierze.

pl.wikipedia.org