Prevodi za „infinitivus“ v slovarju poljsko » nemški

infinitivus <rod. ‑va, mn. ‑vy> [iw̃fiɲitivus] SAM. m. spol, infinitiwus [iw̃fiɲitivus] SAM. m. spol <rod. ‑wa, mn. ‑wy> LINGV.

infinitivus

Infinitiv m. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Łacina ma po trzy bezokoliczniki dla każdej ze stron (czyli razem sześć), to jest infinitivus perfecti, infinitivus praesentis oraz infinitivus futuri.

pl.wikipedia.org

Gerundium może wystąpić w akuzatywie jedynie z przyimkiem (ad bene vivendum), w akuzatywie bez przyimka występuje natomiast infinitivus praesentis activi od deponencjów.

pl.wikipedia.org

Specyficzny jest tu akuzatyw – może w nim wystąpić tak infinitivus, jak i gerundium.

pl.wikipedia.org

Accusativus odpowiada podmiotowi takiego zdania, infinitivus natomiast – orzeczeniu.

pl.wikipedia.org

Gerundium występuje jedynie w przypadkach zależnych, w których zastępuje infinitivus.

pl.wikipedia.org

Infinitivus zastępuje zaś gerundium w nominatywie.

pl.wikipedia.org

Znacznie częściej niż w łacinie klasycznej infinitivus traktowany jest jako nieodmienny rzeczownik – np. esse w terminologii scholastycznej oznacza bycie.

pl.wikipedia.org

Formy podstawowe czasownika to 1. osoba praesentis indicativi activi, infinitivus praesentis activi, 1. osoba perfecti indicativi activi i supinum, np. kolejno vinco, vincěre, vici, victum.

pl.wikipedia.org

W żywej narracji zamiast imperfectum używa się często infinitywu praesentis, zwanego wtedy infinitivus historicus lub infinitivus descriptivus.

pl.wikipedia.org

Infinitivus praesentis może pełnić funkcję podmiotu zdania lub dopełnienia.

pl.wikipedia.org