Prevodi za „inkwizytor“ v slovarju poljsko » nemški

inkwizytor <rod. ‑a, mn. ‑orzy> [inkfizɨtor] SAM. m. spol ZGOD.

inkwizytor

Inquisitor(in) m. spol (ž. spol)

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Władze te zaczęły współpracować, jednak wzajemne relacje między nimi a inkwizytorem pozostały napięte.

pl.wikipedia.org

Pobyt w więzieniu pozostawił po sobie pamiątkę w postaci ohydnej, śmierdzącej blizny na twarzy, co zmotywowało go do wyruszenia z inkwizytorem.

pl.wikipedia.org

Powstały konflikt między inkwizytorem a władcą rozwiązała śmierć podesty krótko po tym incydencie.

pl.wikipedia.org

Mikołaj z Łęczycy (ur. prawdopodobnie przed 1387, zm. 18 kwietnia 1450) – polski dominikanin i inkwizytor.

pl.wikipedia.org

Właśnie to zdarzenie popchnęło inkwizytora do stworzenia teoretycznej podbudowy swoich działań.

pl.wikipedia.org

W roku 1427 sprawował funkcję przeora konwentu poznańskiego oraz inkwizytora.

pl.wikipedia.org