Prevodi za „jubiler“ v slovarju poljsko » nemški

jubiler <rod. ‑a, mn. ‑erzy> [jubiler] SAM. m. spol

1. jubiler (rzemieślnik lub sprzedawca wyrobów złotniczych):

jubiler

Juwelier m. spol

2. jubiler sing pog. (sklep):

jubiler

Juweliergeschäft sr. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Wykonywane w pracowni nadwornego jubilera na zamówienie cara jako prezent wielkanocny.

pl.wikipedia.org

W pierwszej połowie lat 80. zerwał ze sceną muzyczną i został jubilerem.

pl.wikipedia.org

Udaje się do królowej i twierdzi, że oddała naszyjnik kardynałowi, a on dał jej dokumenty, które przekazała jubilerom.

pl.wikipedia.org

Północna i najmniejsza wyspa wzięła swoją nazwę od francuskiego słowa bijoutier – jubiler.

pl.wikipedia.org

Na przykład pokonuje opryszków, którzy napadli na jubilera, lecz tylko dlatego, że chciała mieć jeden z klejnotów – resztę zwróciła.

pl.wikipedia.org

Jego ojciec, z zawodu jubiler, miał poważne kłopoty ze zdrowiem i nie był w stanie zapewnić rodzinie utrzymania.

pl.wikipedia.org

W trakcie śledztwa w sprawie napadu na jubilera odkryto u jednego z jego wspólników plany nowoczesnego bankowego systemu alarmowego.

pl.wikipedia.org

Najpierw pracowała w branży mody, a następnie jako tłumaczka u jubilera.

pl.wikipedia.org