Prevodi za „kanonik“ v slovarju poljsko » nemški

kanonik <rod. ‑a, mn. ‑icy> [kanoɲik] SAM. m. spol REL.

kanonik

Domkapitular m. spol

kanonik

Domherr m. spol

kanonik

Kanoniker m. spol

kanonik

Kanonikus m. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Był też od 1848 kanonikiem-koadiutorem, a od 1851 kanonikiem kapituły przy bazylice watykańskiej.

pl.wikipedia.org

Pełnił funkcję kanonika mohylewskiego, proboszcza i archidiakona kijowskiego, oficjała i generalnego wikariusza łuckiego.

pl.wikipedia.org

W roku 1512 wieś była własnością kanoników warszawskich.

pl.wikipedia.org

Wchodzi w skład kapituły katedralnej płockiej - jest kanonikiem gremialnym.

pl.wikipedia.org

Najprawdopodobniej ewangeliarz po sekularyzacji opactwa w 1803 r. został zabrany przez jednego z kanoników, a po jego śmierci został sprzedany.

pl.wikipedia.org

W 1606 został kanonikiem gnieźnieńskim, w 1608 krakowskim, w 1611 kanonikiem warszawskim, rok później włocławskim i w 1619 poznańskim.

pl.wikipedia.org

Początkowo kanonik gnieźnieński od 1645, po otrzymaniu święceń kapłańskich.

pl.wikipedia.org

W 1978 został kanonikiem honorowym, a w 1983 kanonikiem gremialnym przemyskiej kapituły katedralnej.

pl.wikipedia.org

Sadorskiemu epitafium w katedrze fromborskiej ufundowali również jej kanonicy.

pl.wikipedia.org