Prevodi za „kil“ v slovarju poljsko » nemški

kil <rod. ‑a [lub ‑u], mn. ‑e> [kil] SAM. m. spol

1. kil NAVT.:

kil

Kiel m. spol

2. kil ZRAČ. PROM.:

kil

Kielträger m. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Kadłub miał podwójne dno i na zewnątrz drewniany fałszywy kil zewnętrzny, w celu ochrony przed uszkodzeniami na mieliźnie.

pl.wikipedia.org

Kilem gadów nazywany jest najczęściej ostro zakończony wyrostek skórny.

pl.wikipedia.org

Kile boczne na metope zakręcają ku szczytowi ryjka i go osiągają.

pl.wikipedia.org

Zastosowanie pojedynczego kadłuba cylindrycznego ze zbiornikami balastowymi powyżej linii wodnej wymagało instalacji dodatkowego balastu pod kilem dla poprawienia stateczności.

pl.wikipedia.org

Metopostira: gr. μετωπιον metōpion „czoło”, od μετα meta „pomiędzy”; στειρα steira „kil”.

pl.wikipedia.org

Grzbiety jego prozony i metazony oddzielone są wyraźnym kilem.

pl.wikipedia.org

Na brzuchu pomiędzy płetwami piersiowymi i brzusznymi występuje kil.

pl.wikipedia.org

Grzebień (kil rafowy) – wypukłość okrywy, w której u niektórych gatunków znajduje się rafa.

pl.wikipedia.org

Rzeczona przerwa tworzyła głębokie zagłębienie za rzędem zębów przedszczękowych, ograniczane wystającym do dołu kilem kości przedszczękowej.

pl.wikipedia.org

Zasada ta obejmuje takie słowa jak antaŭ, ili, kil jak również takie czasowniki jak esti, havi i fari.

pl.wikipedia.org