Prevodi za „koncyliacja“ v slovarju poljsko » nemški

koncyliacja <rod. ‑ji, mn. ‑je> [kontsɨljatsja] SAM. ž. spol

1. koncyliacja PRAVO:

koncyliacja

Konziliation ž. spol

koncyliacja

Schlichtung ž. spol

2. koncyliacja ur. jez. (negocjacje):

koncyliacja

Vermittlung ž. spol

koncyliacja

Aussöhnung ž. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

W 1992 mechanizm został poszerzony o procedurę przymusowej koncyliacji.

pl.wikipedia.org

Koncyliacja (ang. i fr. conciliation z łac. conciliatio 'porozumienie, pojednanie' od conciliare 'jednoczyć; pojednać') – jedna z metod pokojowego rozstrzygania sporów międzynarodowych.

pl.wikipedia.org