Prevodi za „konkwistador“ v slovarju poljsko » nemški

konkwistador <rod. ‑a, mn. ‑orzy> [koŋkfistador] SAM. m. spol

1. konkwistador ZGOD.:

konkwistador

Konquistador m. spol

2. konkwistador fig. ur. jez. (zdobywca):

konkwistador

Eroberer(Eroberin) m. spol (ž. spol)

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Sprzymierzyli się z hiszpańskimi konkwistadorami podczas podboju przez nich gwatemalskich wyżyn w 1524 roku.

pl.wikipedia.org

Podbój prowadzili przedsiębiorczy i ambitni konkwistadorzy hiszpańscy, kierujący niewielkimi, lecz dobrze wyposażonymi i zaprawionymi w bojach oddziałami żołnierzy-awanturników, żądnych łupów i przygód.

pl.wikipedia.org

Inny konkwistador wspomina o komnacie zapełnionej złotymi wazami, których nie dano do podziału.

pl.wikipedia.org

Dochodziło do jawnej wrogości pomiędzy obiema grupami konkwistadorów.

pl.wikipedia.org

Zbieranie skarbu przedłużało się, a morale konkwistadorów słabło.

pl.wikipedia.org

Konkwistadorzy wyruszyli w kolejną podróż, która miała im zająć dwa miesiące.

pl.wikipedia.org