Prevodi za „konsonans“ v slovarju poljsko » nemški

konsonans <rod. ‑u, mn. ‑e> [kow̃sonaw̃s] SAM. m. spol

konsonans LIT., LINGV., GLAS.

Konsonanz ž. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Overdrive szczególnie mocno uwydatnia drażniące brzmienie dysonansów, konsonanse zaś (zwłaszcza doskonałe) brzmią dużo łagodniej.

pl.wikipedia.org

Podobnie jak atonalność wyeliminowała znaczenie brzmieniowe konsonansu i dysonansu.

pl.wikipedia.org

Ta sekcja discantus kończy się copulą – w której tenor zatrzymuje ostatnią wartość, a duplum porzuca modus rytmiczny i tworzy rapsodyczną, niezwiązaną rytmem kadencję zakończoną konsonansem.

pl.wikipedia.org

Akordy te nierzadko powstają z połączenia przede wszystkim konsonansów, a nawet trójdźwięków, choć pozbawionych związku z tradycyjnymi tonacjami.

pl.wikipedia.org

Jego utwory to przyjazny kształt mający swoje korzenie w muzyce awangardowej i postmodernistycznej, będące jednak ciepłym kompromisem między konsonansem i dysonansem.

pl.wikipedia.org

Rozważa w nim kwestie podziału konsonansów (na doskonałe i niedoskonałe) oraz określa reguły ich następstwa.

pl.wikipedia.org

Konsonans – powtórzenie jednakowych spółgłosek w wyrazach zajmujących ustaloną pozycję w obrębie wersu (w poezji) lub zdania.

pl.wikipedia.org

Umożliwia to łączenie ich w dowolne serie i akordy, a tym samym zacieranie granic pomiędzy konsonansami i dysonansami.

pl.wikipedia.org

Konsonanse występują o wiele rzadziej od rymów pełnych i asonansów.

pl.wikipedia.org

Poprzez wprowadzenie charakterystycznego interwału – może to być zarówno konsonans, jak i dysonans.

pl.wikipedia.org