poljsko » nemški

konstytutywny [kow̃stɨtutɨvnɨ] PRID. ur. jez.

konstytucyjny [kow̃stɨtutsɨjnɨ] PRID.

1. konstytucyjny (dotyczący konstytucji):

Verfassungs-

I . konstytuować <‑uuje; dov. obl. u‑> [kow̃stɨtuovatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

konstytuować spółkę, stowarzyszenie:

konstituieren ur. jez.

II . konstytuować <‑uuje; dov. obl. u‑> [kow̃stɨtuovatɕ] GLAG. povr. glag. pis. jez. (organizacja, związek)

sich tož. bilden [o. konstituieren ur. jez. ]

konstruktywny [kow̃struktɨvnɨ] PRID. ur. jez.

ukonstytuować [ukow̃stɨtuovatɕ]

ukonstytuować dov. obl. od konstytuować

glej tudi konstytuować

I . konstytuować <‑uuje; dov. obl. u‑> [kow̃stɨtuovatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

konstytuować spółkę, stowarzyszenie:

konstituieren ur. jez.

II . konstytuować <‑uuje; dov. obl. u‑> [kow̃stɨtuovatɕ] GLAG. povr. glag. pis. jez. (organizacja, związek)

sich tož. bilden [o. konstituieren ur. jez. ]

konsultatywny [kow̃sultatɨvnɨ] PRID. ur. jez.

konstytuanta <rod. ‑ty, mn. ‑ty> [kow̃stɨtuanta] SAM. ž. spol POLIT.

konstytucja <rod. ‑ji, mn. ‑je> [kow̃stɨtutsja] SAM. ž. spol

2. konstytucja BIOL. (struktura organizmu):

Konstitution ž. spol

instytutowy [iw̃stɨtutovɨ] PRID.

Bi želeli dodati besede, fraze ali prevode?

Predlagajte nov vnos.

Stran Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski