Prevodi za „menonita“ v slovarju poljsko » nemški

menonita <rod. ‑ty, mn. ‑ici> [menoɲita] SAM. m. spol sklan. jak f w lp REL.

1. menonita mn. (zakon):

menonici

Mennoniten m. spol mn.

2. menonita (zakonnik):

menonita

Mennonite m. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Jest szeroko stosowany wśród konserwatywnych grup menonitów.

pl.wikipedia.org

Natomiast pierwszą imprezę realizującą cele placówki zorganizowano 14 czerwca 1997 r. w Świeciu i poświęcono żuławskim menonitom.

pl.wikipedia.org

Sołectwo odwiedza duża ilość wycieczek zagranicznych, przeważnie niemieckich, w tym również menonici zamieszkujący ten teren.

pl.wikipedia.org

W 1604 roku pojawili się tutaj pierwsi menonici.

pl.wikipedia.org