Prevodi za „mielina“ v slovarju poljsko » nemški

mielina <rod. ‑ny, mn. ‑ny> [mjelina] SAM. ž. spol BIOL.

mielina

Myelin sr. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Mielina to substancja wytwarzana przez komórki otaczające aksony komórek nerwowych.

pl.wikipedia.org

W metodzie tej wybarwieniu ulega mielina.

pl.wikipedia.org

Limfocyty rozpoznają mielinę jako obcą substancję i kierują przeciwko niej swoją odpowiedź.

pl.wikipedia.org

W mózgu chorych w barwieniach na obecność mieliny można uwidocznić demielinizację w drogach korowo-rdzeniowych, a także uszkodzenie neuronów.

pl.wikipedia.org

Białko stanowiące składnik mieliny zbitej, stanowiącej 2-5% wszystkich białek mieliny.

pl.wikipedia.org

Obraz histopatologiczny: cechy uprzątania, w którym biorą udział makrofagi, zgromadzone głównie w miejscach aktywnego rozpadu mieliny oraz mikroglej, który przerastając może mieć postać pałeczkowatych komórek.

pl.wikipedia.org

Stężenie podstawowego białka mieliny w płynie mózgowo-rdzeniowym jest często podwyższone.

pl.wikipedia.org

Charakteryzuje się ostrym uszkodzeniem aksonu z niewielkim rozpadem mieliny i minimalnym naciekiem zapalnym.

pl.wikipedia.org

Charakterystyczną cechą stwardnienia koncentrycznego jest współośrodkowy, koncentryczny rozpad mieliny.

pl.wikipedia.org

Poprzeczne zapalenie rdzenia (ang. transverse myelitis) – choroba neurologiczna spowodowana zapaleniem w rdzeniu kręgowym, które niszczy mielinę, przerywając komunikację między nerwami w rdzeniu a resztą ciała.

pl.wikipedia.org