Prevodi za „ministrant“ v slovarju poljsko » nemški

ministrant <rod. ‑a, mn. ‑nci> [miɲistrant] SAM. m. spol REL.

ministrant

Ministrant m. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Artysta był bardzo pobożny od samego dzieciństwa, kiedy to pełnił rolę ministranta.

pl.wikipedia.org

Ministrant i lud odmawia jedynie zakończenie modlitwy - sed libera nos a malo (ale nas zbaw ode złego).

pl.wikipedia.org

W procesji wejścia ceremoniarz idzie przed lub nieco za celebransem, wraz z ministrantem księgi.

pl.wikipedia.org

Ręczniczek – w liturgii katolickiej złożony kawałek białego lnianego sukna, który ministrant podaje prezbiterowi lub biskupowi do otarcia rąk w czasie tzw. lavabo.

pl.wikipedia.org

Tradycyjnie była wykonywana przez 12-letnich chłopców, a współcześnie coraz częściej przez dziewczynki, w towarzystwie dwóch ministrantów.

pl.wikipedia.org

W dzieciństwie był ministrantem oraz grał na perkusji w zespole, z którym występował w kościele podczas ślubów.

pl.wikipedia.org

W klasztorze pełnił funkcję opiekuna ministrantów, duszpasterza akademickiego, bibliotekarza i rektora studiów.

pl.wikipedia.org

Pomiędzy księdzem a ministrantem widoczny jest zapalona świeca w lampionie.

pl.wikipedia.org

Kolędującemu księdzu zwykle towarzyszą ministranci, rzadziej zakrystian lub organista.

pl.wikipedia.org

Mając dziewięć lat, 25 maja 1930 roku przystąpił do pierwszej komunii świętej i został ministrantem.

pl.wikipedia.org