Prevodi za „mobbing“ v slovarju poljsko » nemški

mobbing <rod. ‑u, brez mn. > [mobiŋk] SAM. m. spol ur. jez.

mobbing

Mobbing sr. spol

stosować mobbing

mobben

Primeri uporabe besede mobbing

stosować mobbing

mobben

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Konsekwencją takiego czynu bywa mobbing: demaskator może mieć problemy w swoim środowisku pracy, doznawać prześladowania i poniżania przez zwierzchników i współpracowników.

pl.wikipedia.org

W miejscu pracy doświadczała mobbingu, a następnie w 2012 została zwolniona, za co w 2015 uzyskała w postępowaniu sądowym zadośćuczynienie.

pl.wikipedia.org

Postępowanie ordynatora Łubicza z personelem uosabia feudalne stosunki w służbie zdrowia, mobbing i wszechwładzę kadry kierowniczej.

pl.wikipedia.org

W marcu 2021 została oskarżona przez byłych studentów o mobbing.

pl.wikipedia.org

Postępowanie ordynatora Łubicza z personelem uosabia feudalne stosunki w polskiej służbie zdrowia, mobbing i wszechwładzę kadry kierowniczej.

pl.wikipedia.org

Krakowi sąd pracy stwierdził, że „powódka była ofiarą mobbingu i zostało to udowodnione”.

pl.wikipedia.org

Uniewinniono go od 23 zarzutów, m.in. mobbingu wobec podwładnych i części zarzutów korupcyjnych.

pl.wikipedia.org

Z dniem 30 czerwca 2020 odwołano ją ze stanowiska z powodu tego, że dopuszczała się mobbingu i dyskryminacji wobec swoich pracowników.

pl.wikipedia.org

Pojęcie mobbingu jest zasadniczo nowością w polskim prawie pracy (pojawiło się ono w przepisach w roku 2004).

pl.wikipedia.org

W styczniu 2019 podał się do dymisji po ujawnieniu przejawów stosowania mobbingu i nieprawidłowego korzystania ze służbowego samochodu w trakcie pracy w resorcie.

pl.wikipedia.org