Prevodi za „nagłos“ v slovarju poljsko » nemški

nagłos <rod. ‑u, mn. ‑y> [nagwos] SAM. m. spol LINGV.

nagłos

Anlaut m. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

W putonghua sylaba składa się z dwóch części nagłosu i wygłosu lub samego wygłosu.

pl.wikipedia.org

Jeśli ośrodek poprzedzony jest spółgłoskami, nazywamy je nagłosem, jeśli z kolei następują po nim jakieś spółgłoski, tworzą one wygłos.

pl.wikipedia.org

Nagłos wersu może być zarówno jambiczny, jak i spondeiczny.

pl.wikipedia.org

Wiele słów w języku na’vi składa się tylko z dwóch zgłosek, więc wrostki stawia się odpowiednio po nagłosie pierwszej i ostatniej sylaby.

pl.wikipedia.org

Nagłosy podniebienne, wargowe i glottalizowane prenasalizowane; wygłosy nosowe i zwarte.

pl.wikipedia.org

Spółgłoski iniektywne, zwarte prenazalizowane i głoska [h] występują tylko w nagłosie wyrazu.

pl.wikipedia.org

Brak n w nagłosie form przypadków zależnych zaimka 3.os.: з ім, з ёй(ёю), аб ім, аб ёй.

pl.wikipedia.org

System transkrypcyjny składał się z dwóch tabel, zawierających nagłos i wygłos spotykane w sylabach języka chińskiego.

pl.wikipedia.org

Samodzielna litera h oznacza w nagłosie spółgłoskę [h], różną od [x], przykłady: hin [hɪn], występuje także w rzeczownikach złożonych rothaarig [ˈroːthaːrɪç].

pl.wikipedia.org

Przed samogłoską akcentowaną w nagłosie morfemu występuje zwarcie krtaniowe [ʔ], nieoznaczane w piśmie.

pl.wikipedia.org