Prevodi za „naramiennik“ v slovarju poljsko » nemški

naramiennik <rod. ‑a, mn. ‑i> [naramjeɲɲik] SAM. m. spol

1. naramiennik VOJ.:

naramiennik

Schulterklappe ž. spol

2. naramiennik (ozdoba):

naramiennik

Armreif m. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Na naramiennikach umieszczono białe oksydowane rzymskie cyfry metalowe oznaczające przynależność do okręgowego inspektoratu.

pl.wikipedia.org

Stopnie oznacza się tradycyjnie elementami nabijanymi na krzyżu harcerskim, a dodatkowo można stosować naramienniki.

pl.wikipedia.org

Ponadto naramienniki obszywa się dokoła sznurkiem plecionym koloru matowosrebrnego średnicy 3 mm.

pl.wikipedia.org

Pętla sznurów generała i oficera przewieszona była przez ramię pod naramiennikiem zwisała w dół pod pachą rękawa.

pl.wikipedia.org

Na środku naramiennika wzdłuż jedna gwiazdka haftowana oksydowanymi nićmi lub wytłaczana pięciopromienna, o ostrych promieniach.

pl.wikipedia.org

Chorąży posiadał od tej pory jedną gwiazdkę (bez pionowego paska przez środek naramiennika), podporucznik – dwie, porucznik – trzy, a kapitan – cztery.

pl.wikipedia.org

Oznaki stopni wojskowych nosi się na naramiennikach kurtek mundurów galowych.

pl.wikipedia.org

Naramiennik wędrowniczy jest noszony na lewym naramienniku munduru.

pl.wikipedia.org

W przypadku rezygnacji z tarczy naramiennik z kolei bardzo silnie rozbudowywano.

pl.wikipedia.org

Odznakami stopni generałów były wyłogi w formie wężyków na obu rękawach munduru, a na naramiennikach gwiazdki i wężyki z biało-metalowej taśmy.

pl.wikipedia.org