Prevodi za „nobilitacja“ v slovarju poljsko » nemški

nobilitacja <rod. ‑ji, mn. ‑je> [nobilitatsja] SAM. ž. spol

1. nobilitacja ZGOD.:

nobilitacja

Adelung ž. spol

nobilitacja

Nobilitation ž. spol ur. jez.

nobilitacja

Nobilitierung ž. spol

uzyskać nobilitację

in den Adelsstand erhoben werden

2. nobilitacja fig. ur. jez. (postawienie wyżej w hierarchii):

nobilitacja

Erhebung ž. spol

nobilitacja

Höherstufung ž. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

W przypadku nobilitacji, zwykle do pozostawionego mieszczańskiego nazwiska dodawano z łącznikiem von (zu) nazwę często fikcyjnych włości.

pl.wikipedia.org

W późniejszych czasach nobilitacje szlacheckie leżały w gestii władz państwowych i były nadawane za zasługi wojskowe lub cywilne.

pl.wikipedia.org

Stankar – polski herb szlachecki z nobilitacji, używany przez kilka rodzin.

pl.wikipedia.org

Uczestnictwo w radzie redakcyjnej dobrego czasopisma naukowego jest rodzajem nobilitacji dla naukowca.

pl.wikipedia.org

W dużych miastach dostanie się do tak wąskiego grona malarzy otrzymujących podobne zamówienia było trudne i stanowiło to wyraźną nobilitację artysty.

pl.wikipedia.org

W niektórych krajach będących monarchiami wyróżnienie takie równoważne jest z nobilitacją.

pl.wikipedia.org

W wypadku nobilitacji (nadanie szlachectwa) pozostawiano często nobilitowanym ich herby mieszczańskie.

pl.wikipedia.org