Prevodi za „normativer“ v slovarju poljsko » nemški

normatyw <rod. ‑u, mn. ‑y> [normatɨf] SAM. m. spol

normatyw

Norm ž. spol

normatyw

Richtschnur ž. spol

normatywny [normatɨvnɨ] PRID.

1. normatywny (regulujący):

normatywny akt

normativ

nauki normatywne

normative Wissenschaften ž. spol mn.

2. normatywny (ustalony):

normatywny czas pracy

Regel-

normatywny czas pracy

geregelt

normalnie [normalɲe] PRISL.

normalnie zachowywać się

normal

normalnie odbywać się, przebiegać

normal

normalnie odbywać się, przebiegać

erwartungsgemäß

normalnieć <‑eje; dov. obl. z‑> [normalɲetɕ] GLAG. nepreh. glag. ur. jez.

normalnieć

normal werden

normalnieć

zur Norm zurückkehren

normatywista <rod. ‑ty, mn. ‑iści> [normatɨvista] SAM. m. spol sklan. jak f w lp

normatywista LINGV., LIT., PRAVO

Normativist(in) m. spol (ž. spol)

normalizator <rod. ‑a, mn. ‑orzy> [normalizator] SAM. m. spol

normalizator PRAVO, TEH.

Normer m. spol

normatywizm <rod. ‑u, loc ‑zmie, brez mn. > [normatɨvism] SAM. m. spol

normatywizm LINGV., LIT., PRAVO

Normativismus m. spol

normatywnie [normatɨvɲe] PRISL.

normatywnie

normativ

anormatywny [anormatɨvnɨ] PRID.

anormatywny wynagrodzenie

Sonder-

anormatywny czas pracy

ungeregelt

anormatywny słownik

anormativ