Prevodi za „oścień“ v slovarju poljsko » nemški

oścień <rod. ‑enia, mn. ‑enie> [oɕtɕeɲ] SAM. m. spol

1. oścień (narzędzie do połowu ryb):

oścień

Fischspeer m. spol

2. oścień fig. przest (to, co rani):

oścień

Stachel m. spol

oścień pogardy

Stachel der Verachtung

3. oścień przest (ostry kijek):

oścień

Stachel m. spol

wierzgać przeciw ościeniowi

wider [o. gegen] den Stachel löcken

Primeri uporabe besede oścień

oścień pogardy

Stachel der Verachtung

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Co jakiś czas budzeni są przez oścień, który wyłania się zza prawej kulisy.

pl.wikipedia.org

Mężczyźni z każdym przebudzeniem przesuwają się coraz bardziej na prawą stronę sceny, jednak oścień sięga nawet tam.

pl.wikipedia.org

Bodarz jest rodzajem ościenia z dwoma rodzajami zębów.

pl.wikipedia.org

Ankus (hind. mahut, bir. uzi) – oścień, bodziec, przyrząd którego używa kornak przy powożeniu słoniem.

pl.wikipedia.org