Prevodi za „ośnik“ v slovarju poljsko » nemški

ośnik <rod. ‑a, mn. ‑i> [oɕɲik] SAM. m. spol TEH.

ośnik

Schabmesser sr. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Ośnik – ręczne narzędzie do strugania i korowania drewna.

pl.wikipedia.org

Drewno darte, drewno smykane - wąskie i długie pasy drewna złuszczane, zdzierane lub ścinane specjalnymi narzędziami (ośnikami), zgodnie z przebiegiem włókien drzewnych.

pl.wikipedia.org

Są one wygładzane ośnikiem, po czym w ich grubszej krawędzi przy pomocy struga o nazwie nutownik żłobi się rowek (wpust).

pl.wikipedia.org

Przykładowe narzędzia to: ciesak, ośnik, piła, wyrzynarka, szlifierka, strugarka, frezarka, ścisk.

pl.wikipedia.org