Prevodi za „ordynariusz“ v slovarju poljsko » nemški

ordynariusz <rod. ‑a, mn. ‑e> [ordɨnarjuʃ] SAM. m. spol

1. ordynariusz REL.:

ordynariusz

Ordinarius m. spol

2. ordynariusz ZGOD.:

ordynariusz

Ordinarius m. spol

ordynariusz

ordentlicher Professor m. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

W archidiecezji służy ponadto pięciu biskupów pomocniczych, jeden emerytowany arcybiskup ordynariusz i jeden emerytowany biskup pomocniczy.

pl.wikipedia.org

Miały one w zasadzie charakter tytularny (oprócz przemyskiego), a ordynariusze nie pojawiali się w swoich diecezjach, ze względu na niepewną jeszcze sytuację polityczną.

pl.wikipedia.org

Sakrę biskupią otrzymał 9 maja 1998. 7 września 2000 objął urząd ordynariusza.

pl.wikipedia.org

W 1731 roku objął rządy w wakującej diecezji hradeckiej jako jej ordynariusz.

pl.wikipedia.org

Tydzień później został mianowany ordynariuszem eparchii anadyrskiej i czukockiej.

pl.wikipedia.org