Prevodi za „pik“ v slovarju poljsko » nemški

I . pik <rod. ‑a mn., ‑i> [pik] SAM. m. spol

1. pik IGRE:

pik

Pik sr. spol

wyjść w piki

Pik ausspielen

dama pik

Pik-Dame ž. spol

dama pik

Pikdame ž. spol

2. pik <[lub ‑u]> NAVT.:

pik

Spitze ž. spol

II . pik [pik] MEDM. pog.

1. pik (odgłos uderzenia):

pik, pik (serce)

poch, poch

2. pik:

pik (głos ptaka) (ptak)

piep, piep

Primeri uporabe besede pik

pik, pik (serce)

poch, poch

dama pik

Pikdame ž. spol

masz dychę pik?

hast du eine Pik-Zehn?

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Pierwszym argumentem jest otwarty deskryptor piku, drugim bufor, do którego mają się dostać zapisywane dane, trzecim zaś liczba danych, którą co najwyżej chcemy odczytać.

pl.wikipedia.org

Zwiększa się też szerokość odpowiednich pasm i kształt rejestrowanych pików (tzw. „ogonowanie”).

pl.wikipedia.org

Gdy na przykład badany słucha sekwencji dźwięków w momencie zmiany wysokości dźwięku obraz pracy mózgu przedstawia charakterystyczny pik.

pl.wikipedia.org

Umożliwia to ich identyfikację na podstawie czasu retencji i określenie zawartości w próbce na podstawie powierzchni piku chromatograficznego.

pl.wikipedia.org

Dzięki zastosowaniu długich pik i możliwości obrony okrężnej były trudne do rozbicia nawet atakami ciężkiej jazdy.

pl.wikipedia.org

Wolny koniec gafla nosi nazwę pik, natomiast koniec przymasztowy nie posiada nazwy w sposób jednoznaczny.

pl.wikipedia.org

Pierwszy i największy pik zapalności dotyczy dzieci około 5 roku życia, szczególnie dzieci do 1 roku życia, co jest związane z niedojrzałością układu immunologicznego.

pl.wikipedia.org

Jest to rejestrowane jako zmiana potencjału (sygnał pomiarowy, pik na chromatogramie).

pl.wikipedia.org

Wysokość otrzymanego piku odpowiada maksymalnemu stężeniu składnika oznaczanego w rozproszonym segmencie próbki docierającym do detektora.

pl.wikipedia.org

Wykorzystywana jest zależność wysokości otrzymanego piku jako sygnału detektora w wyniku przejścia segmentu próbki od stężenia składnika oznaczanego w dodawanej próbce.

pl.wikipedia.org