Prevodi za „polifoniczność“ v slovarju poljsko » nemški

polifoniczność <rod. ‑ści, brez mn. > [polifoɲitʃnoɕtɕ] SAM. ž. spol ur. jez. t. GLAS.

polifoniczność

Polyphonie ž. spol

polifoniczność

Polyfonie ž. spol

polifoniczność kompozycji

die Polyphonie der Komposition

polifoniczność powieści

die Polyphonie des Romans

Primeri uporabe besede polifoniczność

polifoniczność kompozycji

die Polyphonie der Komposition

polifoniczność powieści

die Polyphonie des Romans

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Polifoniczność (wielogłosowość) w powieści polega na umożliwieniu postaciom artykułowania swych poglądów, bez autorskiego komentowania czy faworyzowania któregoś z bohaterów.

pl.wikipedia.org

W efekcie jeśli nawet utwór nawiązywał do repertuaru wokalnego, zacierała się jego polifoniczność.

pl.wikipedia.org

Polifoniczność – w literaturze utwór "wielogłosowy", w którym każda postać lub idea jest samodzielna i równouprawniona.

pl.wikipedia.org