Prevodi za „promieniać“ v slovarju poljsko » nemški

I . opromieniać <‑ia; pret. ‑aj> [opromjeɲatɕ], opromienić [opromjeɲitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. opromieniać (oświecać):

opromieniać

bescheinen

słońce opromieniło drzewa

Sonnenstrahlen m. spol mn. fielen auf die Bäume

2. opromieniać fig. (rozsławiać):

opromieniać

erstrahlen

opromieniony czymś

strahlend vor etw daj.

rycerz opromieniony chwałą

ruhmreicher Ritter m. spol

3. opromieniać fig. (czynić przyjemnym):

opromieniać

erhellen

jej twarz opromienił uśmiech

ein strahlendes Lächeln sr. spol erhellte ihr Gesicht

opromieniony szczęściem

von Glück beschienen

II . opromieniać <‑ia; pret. ‑aj> [opromjeɲatɕ], opromienić [opromjeɲitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. ur. jez.

1. opromieniać (rozjaśniać się):

opromieniać

sich tož. erhellen

2. opromieniać fig.:

opromieniać

[er]strahlen

jej buzia opromieniła się tęczą uśmiechu

sie [o. ihr Gesicht sr. spol ] strahlte vor Lachen

promienica <rod. ‑cy, mn. ‑ce> [promjeɲitsa] SAM. ž. spol

1. promienica:

promienica MED., ZOOL.

Aktinomykose ž. spol

promienica MED., ZOOL.

Strahlenpilz m. spol

promienieć <‑eje> [promjeɲetɕ] GLAG. nepreh. glag.

promienieć

strahlen

promienieć radością/szczęściem

vor Freude/Glück strahlen

I . napromieniać <‑ia; pret. ‑aj> [napromjeɲatɕ], napromienić [napromjeɲitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

napromieniać FIZ., TEH.

bestrahlen

precyzyjnie napromienić chore miejsce

die kranke Stelle präzise bestrahlen

II . napromieniać <‑ia; pret. ‑aj> [napromjeɲatɕ], napromienić [napromjeɲitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag.

napromieniać FIZ., TEH.

bestrahlt werden

I . promieniować <‑iuje> [promjeɲovatɕ] GLAG. preh. glag. (emitować)

promieniować ciepło

[aus]strahlen

II . promieniować <‑iuje> [promjeɲovatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. promieniować fig. (oddziaływać):

promieniować na kogoś/coś

auf jdn/etw ausstrahlen

2. promieniować fig. (uzewnętrzniać):

promieniować energią

vor Kraft Energie strotzen

promieniować

Energie

promieniować humorem

vor Humor sprühen

promieniować szczęściem

vor Glück strahlen

3. promieniować:

promieniować (rozchodzić się) (ból)

ausstrahlen

promieniście [promjeɲiɕtɕe] PRISL.

promieniście

strahlenförmig

ulice zbiegają się promieniście

die Straßen ž. spol mn. laufen strahlenförmig aufeinander zu