Prevodi za „przysłówkiem“ v slovarju nemško » poljski

adverbiale Bestimmung LINGV.

okolicznik m. spol wyrażony przysłówkiem

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

W zdaniach oznaczających przymus lub konieczność fiński odpowiednik polskiego podmiotu wyrażony jest dopełniaczem i zwany jest „przysłówkiem celownikowym” jako że funkcyjnie i semantycznie odpowiada celownikowi.

pl.wikipedia.org

Wyrażenie przyimkowe – połączenie przyimka z rzeczownikiem, liczebnikiem, przysłówkiem, przymiotnikiem (w użyciu rzeczownym) albo zaimkiem.

pl.wikipedia.org

W zdaniu pełnią rolę okolicznika tworząc wraz z czasownikiem (orzeczeniem), przymiotnikiem, innym przysłówkiem związek przynależności.

pl.wikipedia.org

Otrzymany wyraz może być najczęściej przymiotnikiem lub przysłówkiem: unuopa – pojedynczy, unuope – pojedynczo; duopa – podwójny, triope – potrójnie.

pl.wikipedia.org

Nie należy go mylić ze stanowiącym jego homonim przysłówkiem itse (sam [samodzielnie]), por.

pl.wikipedia.org

W związki zgody i rządu łączą się z rzeczownikiem, a przynależności z przysłówkiem.

pl.wikipedia.org

Angielski czasownik frazowy (phrasal verb) uzyskiwany jest przez połączenie czasownika z przyimkiem, przysłówkiem lub oboma.

pl.wikipedia.org