Prevodi za „rekombinacja“ v slovarju poljsko » nemški

rekombinacja <rod. ‑ji, mn. ‑je> [rekombinatsja] SAM. m. spol

rekombinacja BIOL., FIZ.

Rekombination ž. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Nabranie tych zdolności jest możliwe w wyniku mutacji czy rekombinacji genetycznych (w tym reasortacji).

pl.wikipedia.org

Mimo licznych krzyżówek laboratoryjnych rekombinacji nie udawało się zaobserwować u samców.

pl.wikipedia.org

Koniugacja – termin określający różne procesy, zwykle prowadzące do rekombinacji genetycznej.

pl.wikipedia.org

Rekombinator − urządzenie do katalitycznej rekombinacji tlenu i wodoru.

pl.wikipedia.org

Zmienność genetyczna pojawia się wskutek mutacji oraz rekombinacji, natomiast same organizmy przemieszczają się, co prowadzi do izolacji geograficznej i dryfu genetycznego ze zmienną presją selekcyjną.

pl.wikipedia.org

W momencie rekombinacji elektron przechodzi na niższy poziom energetyczny, czemu towarzyszy emisja promieniowania elektromagnetycznego w zakresie widma widzialnego.

pl.wikipedia.org

Zaobserwowały korelację widzianej pod mikroskopem rekombinacji chromosomów z powstawaniem nowych cech.

pl.wikipedia.org

Geny pochodzenia komórkowego wirusy mogą pozyskać przez mechanizm rekombinacji.

pl.wikipedia.org

Wskazano kilka różnych niepodlegających rekombinacji haplotypów tego chromosomu.

pl.wikipedia.org

Mutacje obejmować mogą duplikacje dużych fragmentów chromosomów (zazwyczaj przez rekombinację genetyczną), wprowadzając dodatkowe kopie genów do genomu.

pl.wikipedia.org