Cechą charakterystyczną takiego układu jest wykładniczy charakter zaniku drgań swobodnych oraz rezonansowa zależność amplitudy drgań wymuszonych od częstości.
Wnęka rezonansowa – zwykle zamknięta (lub prawie zamknięta) komora z metalu o dobrym przewodnictwie (najczęściej miedź, często posrebrzona), aby zmniejszyć straty energii.