Prevodi za „rozcinać“ v slovarju poljsko » nemški

rozcinać <‑na; dov. obl. rozciąć> [rostɕinatɕ] GLAG. preh. glag.

1. rozcinać (przecinać):

rozcinać

durchschneiden

rozcinać

aufschneiden

2. rozcinać samo v dov. obl. (zranić):

rozcinać

aufschneiden

rozciąłem sobie rękę

ich habe mir die Hand aufgeschnitten

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Ciało atakowanego zwierzęcia rozcinają zębami i wyrywają małymi kawałkami.

pl.wikipedia.org

Staw coraz bardziej się zmniejsza, ponieważ wypływający z niego potok rozcina jego próg.

pl.wikipedia.org

Rozcinają go liczne wąwozy o zboczach porośniętych lasami grądowymi.

pl.wikipedia.org

Następnie wykonane z gipsu matryce niszczy wbijając w nie metalowe pręty, uderzając je czy rozcinając.

pl.wikipedia.org

Jednakże jeśli zachodzi potrzeba rozpięcia opaski, zamiast ją rozcinać (niszcząc ją w ten sposób), możliwe jest podważenie zapadki i wysunięcie taśmy z zębatką.

pl.wikipedia.org

Jeszcze innych zadźgano nożami, rozcinając i rozczłonkowując ciała.

pl.wikipedia.org

Secans pochodzi z łacińskiego secare – dzielić, rozcinać, rozstrzygać i znaczy odcięcie.

pl.wikipedia.org

Podobnie jak na wysoczyźnie wierzchowinę rozcinają wąskie płaskodenne doliny.

pl.wikipedia.org

Płaskowyż zbudowany jest triasowych skał wulkanicznych i rozcina go szereg równoległych rzek.

pl.wikipedia.org

Jęczmień może pęknąć samoistnie, uwalniając ropę, lub zaschnąć w ciągu tygodnia – nie należy próbować go rozcinać samodzielnie.

pl.wikipedia.org