Prevodi za „rozczyn“ v slovarju poljsko » nemški

rozczyn <rod. ‑u, mn. ‑y> [rostʃɨn] SAM. m. spol GASTR.

rozczyn

Sauerteig m. spol

dodać rozczyn do ciasta

den Sauerteig zum Teig geben

Primeri uporabe besede rozczyn

dodać rozczyn do ciasta

den Sauerteig zum Teig geben

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Inny tradycyjny sposób polega na przygotowaniu rozczynu z drożdży.

pl.wikipedia.org

Po zalaniu ich wodą odzyskują aktywność i nadają się jako rozczyn do ciast.

pl.wikipedia.org

Taki rozczyn jest odstawiany do wyrośnięcia.

pl.wikipedia.org

Metoda dwufazowa polega na podziale procesu sporządzania ciasta na dwa etapy: sporządzenie i wyrastanie rozczynu oraz wyrabianie ciasta.

pl.wikipedia.org

Tak zaparzona masa staje się podstawą do sporządzenia rozczynu.

pl.wikipedia.org

Musieli sami wozić je do młyna na mielenie, a potem w czworakach wyrabiać rozczyn i uformowane bochenki raz w tygodniu wozić na taczkach do najbliższego piekarza.

pl.wikipedia.org

W latach 70. wykonywała także monumentalne organiczne rzeźby w pejzażu oraz mniejsze formy z użyciem mułu rzecznego i rozczynu żytniego.

pl.wikipedia.org