Prevodi za „rozmówić“ v slovarju poljsko » nemški

rozmówić się <‑wi się; pret. rozmów się> [rozmuvitɕ ɕe] GLAG. povr. glag. dov. obl. ur. jez.

1. rozmówić się (porozumieć się):

rozmówić się z kimś

sich tož. mit jdm verständigen

2. rozmówić się (omówić):

rozmówić się

sich tož. mit jdm aussprechen

Primeri uporabe besede rozmówić

rozmówić się z kimś

sich tož. mit jdm verständigen

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Kawaler postanawia rozmówić się z margrabiną.

pl.wikipedia.org

Postanawia więc rozmówić się z margrabiną.

pl.wikipedia.org

Postanawia rozmówić się z margrabiną.

pl.wikipedia.org

Tymczasem król wrócił na zamek chcąc rozmówić się z żoną.

pl.wikipedia.org

Hrabia postanawia rozmówić się z kawalerem.

pl.wikipedia.org

Chce też osobiście rozmówić się z córką, ale drzwi zastaje zamknięte.

pl.wikipedia.org

Polaków wieszano często choćby tylko za to, że nie umieli rozmówić się z żołnierzami niemieckimi, węgierskimi lub innej narodowości.

pl.wikipedia.org