Prevodi za „rozprawiać“ v slovarju poljsko » nemški

rozprawiać <‑ia> [rospravjatɕ] GLAG. nepreh. glag. (rozwodzić się nad czymś)

rozprawiać o kimś/czymś

sich tož. über jdn/etw auslassen

rozprawiać nad czymś

über etw tož. fachsimpeln pog.

rozprawiać się <‑ia się> [rospravjatɕ ɕe], rozprawić się [rospravitɕ ɕe] GLAG. povr. glag. dov. obl.

rozprawiać się z kimś

mit jdm abrechnen

rozprawiać się z kimś

sich tož. mit jdm auseinander setzen

rozprawiać się z czymś

sich tož. mit etw auseinander setzen

Primeri uporabe besede rozprawiać

rozprawiać się z kimś

mit jdm abrechnen

rozprawiać się z czymś

sich tož. mit etw auseinander setzen

rozprawiać o kimś/czymś

sich tož. über jdn/etw auslassen

rozprawiać nad czymś

über etw tož. fachsimpeln pog.

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Jego prace są zatem raczej osobistymi, na wpół poetyckimi esejami, w których próbował rozprawiać się z własnymi, dręczącymi go wątpliwościami natury etyczno-religijno-egzystencjalnej.

pl.wikipedia.org