Prevodi za „rywalizacja“ v slovarju poljsko » nemški

rywalizacja <rod. ‑ji, mn. ‑je> [rɨvalizatsja] SAM. ž. spol ur. jez.

rywalizacja

Wettstreit m. spol

rywalizacja

Rivalität ž. spol

zacięta rywalizacja

verbissene Rivalität

Primeri uporabe besede rywalizacja

zacięta rywalizacja

verbissene Rivalität

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

W tymże sezonie rozegrano jednorazowo rywalizację o trzecie miejsce.

pl.wikipedia.org

W finale spalił swoje trzy próby i został wyeliminowany z rywalizacji (sklasyfikowano go na 12. pozycji).

pl.wikipedia.org

Na tych samych mistrzostwach wystąpił także w biegu zjazdowym, jednak nie ukończył rywalizacji.

pl.wikipedia.org

Włoch dopiął swego i sięgnął po zwycięstwo w niedzielnej rywalizacji.

pl.wikipedia.org

Na tych samych igrzyskach startował także w gigancie, kończąc rywalizację na jedenastej pozycji.

pl.wikipedia.org

Kulminacją rywalizacji jest walka wrestlerska lub ich seria.

pl.wikipedia.org

W konkursie indywidualnym skoczków na pierwszych z tych zawodów uplasował się na 13. pozycji, a w rywalizacji indywidualnej na mistrzostwach świata juniorów zajął 53. pozycję.

pl.wikipedia.org

W 2007 roku wystąpił w gigancie na mistrzostwach świata w Åre, jednak nie ukończył rywalizacji.

pl.wikipedia.org

W 2007 roku zajął siódmą lokatę w rywalizacji oszczepników na mistrzostwach świata juniorów młodszych.

pl.wikipedia.org