Prevodi za „semiotyk“ v slovarju poljsko » nemški

semiotyk <rod. ‑a, mn. ‑ycy> [semjotɨk] SAM. m. spol LINGV.

semiotyk

Semiotiker(in) m. spol (ž. spol)

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Semiotyka (gr. σημειωτικός sēmeiōtikós „dotyczący znaku”, od σῆμα sēma „znak”) albo semiologia, zwana jest także ogólną teorią znaków.

pl.wikipedia.org

Semiotyka logiczna stanowi ogólną teorię znaków, zwłaszcza znaków językowych – wyrażeń.

pl.wikipedia.org

Fascynują go różne kultury i języki (semiotyka) oraz gra na fortepianie i chorał gregoriański.

pl.wikipedia.org

Semiotyka jest nauką zajmującą się znakami i symbolami w obrębie ich transmisji recepcji i znaczenia.

pl.wikipedia.org

Można tu wymienić terminy takie, jak semiotyka, zawartość, forma, wykorzystanie.

pl.wikipedia.org

Jeden z podstawowych argumentów tartuskiego semiotyka stanowi teza, że tekst jest mechanizmem generującym znaczenia.

pl.wikipedia.org

Semiologia (czasem także semiotyka) – tradycja intelektualno-badawcza na pograniczu filozofii, językoznawstwa, logiki, teorii informacji i humanistyki, w której głównym przedmiotem zainteresowań jest znak, jego własności i funkcje.

pl.wikipedia.org

Semiotyka dzieli się na trzy dziedziny: semantykę, syntaktykę i pragmatykę.

pl.wikipedia.org

Historia i semiotyka to zbiór studiów, obrazujący przemianę, której semiotyka uległa w latach osiemdziesiątych pod wpływem spotkania z historią.

pl.wikipedia.org

Zbliżony charakter ma semiotyka językoznawcza, która nie bada języków sformalizowanych, a jedynie języki naturalne (sama semiotyka logiczna, poza językami sformalizowanymi, bada także język naturalny).

pl.wikipedia.org