Prevodi za „siekaniec“ v slovarju poljsko » nemški

siekaniec <rod. ‑ańca, mn. ‑ańce> [ɕekaɲets] SAM. m. spol

1. siekaniec ZGOD. (ziarna ołowiu używane jako pociski):

siekaniec

gehacktes Blei sr. spol

2. siekaniec (środek płatniczy we wczesnym średniowieczu):

siekaniec

Zahlungsmittel aus Silber im frühen Mittelalter

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

W warstwach kulturowych odkryto m.in. srebrny dirhem arabski oraz zespół siekańców monet i ozdób srebrnych.

pl.wikipedia.org

Siekańce – drobne kawałki ołowiu lub żelaza, którymi nabijano garłacze lub działa np. szrotownice.

pl.wikipedia.org

Garłacze miały wymiary pośrednie pomiędzy pistoletami a karabinkami i mogły strzelać kulami, siekańcami lub grubym ołowianym śrutem.

pl.wikipedia.org

Śmiertelnie ranny był też Montcalm (brzuch i udo poszarpane siekańcami), który pospieszył za miasto na odgłos strzałów.

pl.wikipedia.org

W 1948, podczas kopania dołu na ziemniaki, na podwórzu majątku natrafiono na garnek gliniany wypełniony srebrnymi siekańcami o wadze 7 kg.

pl.wikipedia.org

Wojska wykorzystywały wiele rodzajów broni, od klasycznej białej, jak halabardy, miecze i włócznie, przez miotającą (łuki i wspomniane kusze), aż po lance ogniste, broń prochową, wyrzucającą strumień ognia i siekańców.

pl.wikipedia.org

Wolną przestrzeń w kadłubie wypełniano metalowymi siekańcami lub różnymi odłamkami.

pl.wikipedia.org