Prevodi za „sjukdom“ v slovarju poljsko » nemški

majordom [majordom], majordomus [majordomus] SAM. m. spol <rod. ‑a, mn. ‑owie> ZGOD.

majordom

Majordomus m. spol

majordom

Hausmeier m. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Odkrywszy, kogo z księciem porwali, każe ją, z obawy o własną głowę, ukryć majordomowi.

pl.wikipedia.org

Tytuł majordoma stał się dziedziczny wśród członków jego rodziny, a majordomowie zostali faktycznymi władcami państwa.

pl.wikipedia.org

Przepis ten można ominąć przez ubieganie się u majordoma lub kanclerza o jedno ze stanowisk przy rodzinie królewskiej, którego nie można łączyć z pracą parlamentarną.

pl.wikipedia.org

Zamierzała wrzucić tam księżniczkę, jej dzieci i majordoma.

pl.wikipedia.org

Na szczycie tej drugiej hierarchii stał marszałek dworu, zwany też seneszalem lub majordomem, którego nadrzędnym obowiązkiem było doglądanie domostwa.

pl.wikipedia.org

W nowszych opracowaniach historycznych podaje się, że majordom spieszył przynajmniej część swoich jeźdźców i wraz z piechurami sformował gęstą falangę na jednym ze wzgórz.

pl.wikipedia.org