Prevodi za „spłonąć“ v slovarju poljsko » nemški

spłonąć [spwonoɲtɕ]

spłonąć dov. obl. od płonąć

glej tudi płonąć

płonąć <‑nie> [pwonoɲtɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. płonąć < dov. obl. s‑> <[lub za‑]>:

płonąć (palić się) (budynek)

brennen

płonąć (palić się) (budynek)

in Flammen stehen

płonąć (gaz, świeca, zapałka)

brennen

2. płonąć ur. jez.:

płonąć (jaśnieć) (gwiazdy, światło)

leuchten

latarnie/reflektory płoną

die Laternen/Reflektoren leuchten

twoje oczy płoną jak gwiazdy

deine Augen leuchten [o. funkeln] wie Sterne m. spol mn.

w jego oczach płonie gniew

in seinen Augen glüht der Zorn

3. płonąć fig. (mieć intensywną barwę):

płonąć

glühen

płonące rude włosy

feuerrote Haare ntpl

4. płonąć fig.:

płonąć (być rozpalonym) (policzki, twarz)

glühen

5. płonąć fig. (rumienić się):

płonąć ze wstydu

vor Scham rot werden [o. erröten]

6. płonąć fig. (pałać):

płonąć nienawiścią/chęcią zemsty

vor Hass/Rachsucht glühen [o. flammen] ur. jez.

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Do polskich czasowników inakuzatywnych zalicza się między innymi przybyć, umrzeć, upaść, spłonąć, a nie biec czy modlić się, które są inergatywne.

pl.wikipedia.org

W 1829 świątynia spróchniała, jednak cztery lata później znów została odnowiona ze środków publicznych, by doszczętnie spłonąć w 1865.

pl.wikipedia.org