Prevodi za „stručne“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

struna <rod. ‑ny, mn. ‑ny> [struna] SAM. ž. spol

1. struna GLAS.:

struna

Saite ž. spol

przeciągnąć strunę

den Bogen überspannen

przeciągnąć strunę

das vernünftige Maß überschreiten

wyprężyć się jak struna

sich tož. kerzengerade aufrichten

2. struna ANAT.:

struny głosowe

Stimmbänder ntpl

3. struna ZOOL.:

struna grzbietowa

Chorda dorsalis ž. spol

struć [strutɕ]

struć dov. obl. od truć

glej tudi truć

I . truć <truje; pret. truj> [trutɕ] GLAG. preh. glag.

1. truć < dov. obl. struć> (uśmiercać):

truć kogoś czymś

jdn mit etw vergiften

2. truć:

truć (niepokoić) (myśli, obawy)

besorgt machen

II . truć <truje; pret. truj> [trutɕ] GLAG. nepreh. glag. pog.

1. truć (nawijać):

truć

quatschen slabš. pog.

2. truć (zrzędzić):

truć

[herum]nörgeln slabš.

truć komuś dupę vulg.

jdn nerven

III . truć <truje; pret. truj> [trutɕ] GLAG. povr. glag.

1. truć (popełniać samobójstwo):

truć

sich tož. vergiften

2. truć (niepokoić się):

truć się czymś

sich tož. über etw tož. grämen ur. jez.

strug <rod. ‑a, mn. ‑i> [struk] SAM. m. spol TEH.

strug

Hobel m. spol

strup <rod. ‑a, mn. ‑y> [strup] SAM. m. spol

strup

Schorf m. spol

strup

Grind m. spol

struś <rod. ‑usia, mn. ‑usie> [struɕ] SAM. m. spol ZOOL.

struś

Strauß m. spol

struga <rod. ‑gi, mn. ‑gi> [struga] SAM. ž. spol

1. struga (ciecz: krwi, łez):

struga

Strom m. spol

struga wody

Wasserstrahl m. spol

deszcz leje się strugami

es regnet [o. gießt] in Strömen

2. struga (strumyk):

struga

Bach m. spol

3. struga fig. (wiązka: powietrza, światła):

struga

Strahl m. spol

strusi [struɕi] PRID.

strusi

Straußen-

strusie pióra

Straußenfedern ž. spol mn.

fraza:

strusia polityka

Vogel-Strauß-Politik ž. spol

strucla <rod. ‑li, mn. ‑le> [strutsla] SAM. ž. spol GASTR.

strucla

Striezel m. spol

strucla

Stollen m. spol

strucla

Stolle ž. spol

strudel <rod. ‑dla, mn. ‑dle> [strudel] SAM. m. spol GASTR.

strudel

Strudel m. spol

strugać <‑ga> [strugatɕ] GLAG. preh. glag.

1. strugać TEH. (wygładzać powierzchnię):

strugać deskę

hobeln

2. strugać (ociosywać):

strugać kij, palik

behauen

3. strugać (rzeźbić):

strugać figurkę

schnitzen

strugać wariata pog.

den Dummen spielen pog.

strugać ważniaka pog.

[sich] wichtig tun pog.

strugać ważniaka pog.

sich wichtig machen pog.

strumyk <rod. ‑a, mn. ‑i> [strumɨk] SAM. m. spol

1. strumyk (mały strumień):

strumyk

Bächlein sr. spol

strumyk

Wasserlauf m. spol

2. strumyk (strużka):

strumyk

Rinnsal sr. spol

strumyk

Strahl m. spol

strużka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [struʃka] SAM. ž. spol

1. strużka ur. jez. (mała struga):

strużka

Bächlein sr. spol

strużka

Wasserlauf m. spol

2. strużka nav. v mn. pog. (wióry):

strużka

Späne m. spol mn.

3. strużka TEH.:

strużka

[Holz]hackschnitzel m. spol lub sr. spol

strupek <rod. ‑pka, mn. ‑pki> [strupek] SAM. m. spol

strupek pomanjš. od strup

strupek

Schorf m. spol

strupek

Grind m. spol

glej tudi strup

strup <rod. ‑a, mn. ‑y> [strup] SAM. m. spol

strup

Schorf m. spol

strup

Grind m. spol