Prevodi za „szpitalnik“ v slovarju poljsko » nemški

szpitalnik <rod. ‑a, mn. ‑icy> [ʃpitalɲik] SAM. m. spol

1. szpitalnik mn. ZGOD. (zakon joanitów):

szpitalnik

Johanniterorden m. spol

2. szpitalnik (członek takiego zakonu):

szpitalnik

Johanniter(in) m. spol (ž. spol)

3. szpitalnik przest (pacjent):

szpitalnik

Krankenhausinsasse(Krankenhausinsassin) m. spol (ž. spol)

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

W czasie pełnienia funkcji wielkiego mistrza zlikwidował urzędy wielkiego szpitalnika i wielkiego szafarza, które setki lat istniały w ramach zakonu.

pl.wikipedia.org

W końcu szpitalnicy nie wytrzymali i wykonali atak bez zgody króla.

pl.wikipedia.org

Odtąd niemieckie bractwo szpitalników spełniało także funkcje czysto wojskowe, stając się zakonem rycerskim.

pl.wikipedia.org

W tym samym roku wstąpił do zakonu szpitalników.

pl.wikipedia.org

Szpitalnicy, zakony szpitalne – ogólna nazwa odnosząca się do zakonów i zgromadzeń zakonnych stawiających sobie za cel niesienie pomocy chorym oraz sprawowanie działalności charytatywnej.

pl.wikipedia.org

Dopiero z zakupem posesji przez zakon szpitalników budynek zaczął zmieniać swój charakter, głównie za sprawą budowy fortyfikacji w postaci podwójnej linii murów.

pl.wikipedia.org

Od 1441 roku pełnił urząd wielkiego szpitalnika i komtura elbląskiego.

pl.wikipedia.org