Prevodi za „teologów“ v slovarju poljsko » nemški

teologia <rod. ‑ii, brez mn. > [teologja] SAM. ž. spol

teologia FILOZ., REL.

Theologie ž. spol

teologia wyzwolenia

Befreiungstheologie ž. spol

teolog <rod. ‑a, mn. ‑gowie [lub ‑lodzy]> [teolok] SAM. m. spol

teolog FILOZ., REL.

Theologe(Theologin) m. spol (ž. spol)

geologia <rod. ‑ii, mn. ‑ie> [geologja] SAM. ž. spol več. lp

1. geologia (nauka o budowie Ziemi):

geologia

Geologie ž. spol

geologia

Erdgeschichte ž. spol

2. geologia UNIV. (wydział):

geologia

Geologie ž. spol

geologia

geologische Fakultät ž. spol

jutro mam egzamin na geologię

morgen habe ich die Aufnahmeprüfung für Geologie

3. geologia (budowa geologiczna terenu: wyspy):

geologia

Geologie ž. spol

geologia

geologischer Aufbau m. spol

reologia <rod. ‑ii, brez mn. > [reologja] SAM. ž. spol

reologia MED., TEH.

Rheologie ž. spol

osteologia <rod. ‑ii, brez mn. > [osteologja] SAM. ž. spol ANAT.

osteologia

Osteologie ž. spol

monologowy [monologovɨ] PRID. LIT.

monologowy

monologisch ur. jez.

analogowy [analogovɨ] PRID.

analogowy TEH., RAČ.

analog

analogowy TEH., RAČ.

Analog-

płyta analogowa

Schallplatte ž. spol

technika analogowa

analoge Technik ž. spol

urządzenie analogowe

Analoganlage ž. spol

dane analogowe

analoge Daten mn.

sygnał analogowy

analoges Signal sr. spol

dialogowo [djalogovo] PRISL.

dialogowo FILM, LIT.

dialogisch

dialogowy [djalogovɨ] PRID.

dialogowy LIT., FILM

dialogisch

okno dialogowe RAČ.

Dialogfenster sr. spol

okno dialogowe RAČ.

Dialogfeld sr. spol

epilogowy [epilogovɨ] PRID.

1. epilogowy LIT. (występujący w epilogu):

epilogowy

epilogisch

scena epilogowa

epilogische Szene ž. spol

2. epilogowy ur. jez. (końcowy):

epilogowy

epilogisch ur. jez.

epilogowy

End-

teologiczny [teologitʃnɨ] PRID.

teologiczny

theologisch

wydział teologiczny

theologische Fakultät ž. spol

homologować <‑guje> [xomologovatɕ] GLAG. preh. glag.

homologować

homologieren

monologizować <‑zuje; pret. ‑zuj> [monologizovatɕ], monologować [monologovatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

monologizować

monologisieren

aktor monologował przez pół godziny

der Schauspieler m. spol monologisierte eine halbe Stunde lang