Prevodi za „tonalność“ v slovarju poljsko » nemški

tonalność <rod. ‑ści, brez mn. > [tonalnoɕtɕ] SAM. ž. spol GLAS.

tonalność

Tonalität ž. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Tonalność – rodzaj systemu dźwiękowego zakładającego hierarchiczne relacje między dźwiękami oraz współbrzmieniami.

pl.wikipedia.org

Języki czadyjskie wyróżnia spośród rodziny afroazjatyckiej ich tonalność.

pl.wikipedia.org

Bardziej trwałym środkiem do wyjścia z chaosu tonalnego wydawało się jednak stworzenie tzw. nowej tonalności.

pl.wikipedia.org

Jeżeli jednak kładziemy nacisk na percepcyjne wrażenie zgodności, tonalność jako dynamicznie kształtowane wrażenie koherentności – wtedy pojęcie będzie miało dla nas wymiar historyczny.

pl.wikipedia.org

Okres tonalności dur-moll nie sprzyjał linearyzmowi, gdyż wówczas środki polifoniczne były podporządkowane harmonice funkcyjnej.

pl.wikipedia.org

W ostatnim czasie jego idiom rytmiczny stał się bardziej wyrazisty, a harmonia ukierunkowana na tonalność.

pl.wikipedia.org

Na tle języków indoeuropejskich dogri wyróżnia się tonalnością.

pl.wikipedia.org

Wśród charakterystycznych cech języka hausa można wymienić: tonalność (ton wysoki i niski) i obecność spółgłosek glottalizowanych.

pl.wikipedia.org

Atonalność – zasada konstrukcji materiału dźwiękowego, stosowana we współczesnych technikach kompozytorskich; przeciwieństwo tonalności.

pl.wikipedia.org

Tonalność może być rozumiana jako pojęcie historyczne lub ahistoryczne.

pl.wikipedia.org