Prevodi za „tonsura“ v slovarju poljsko » nemški

tonsura <rod. ‑ry, mn. ‑ry> [tow̃sura] SAM. ž. spol REL.

1. tonsura (wygolona głowa):

tonsura

Tonsur ž. spol

2. tonsura brez mn. (obrzęd):

tonsura

Schneiden sr. spol der Tonsur

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

W 1633 roku wstąpił do stanu duchownego, przyjmując tonsurę, pozostając w bliskich kontaktach z dominikanami.

pl.wikipedia.org

Dawniej od kanoników nie wymagano posiadania święceń, lecz jedynie tonsury (tzw. kanonicy „świeccy”).

pl.wikipedia.org

Wbrew woli rodziców wstąpił do stanu kościelnego i w 1628 roku przyjął tonsurę.

pl.wikipedia.org

Ma twarz okoloną krótką brodą i wyraźną tonsurę.

pl.wikipedia.org

Wszyscy przed śmiercią zostali oskalpowani, celem ośmieszenia tonsur.

pl.wikipedia.org

Są to jednak odległe echa, gdyż hagiograf nic nie wspomniał o chustkach, a świadkowie nie kojarzą wprost krótkich fryzur z tonsurą.

pl.wikipedia.org

Wystrzyżono mu tonsurę, przez co nigdy już nie mógł się ubiegać o jakikolwiek świecki urząd.

pl.wikipedia.org

Jednak z czasów tonsury do dzisiaj zachował się zwyczaj noszenia piuski, małej okrągłej czapeczki, której celem było okrywanie ogolonej głowy.

pl.wikipedia.org

Z jego rąk otrzymał w 1764 w katedrze lwowskiej tonsurę i cztery niższe święcenia kapłańskie.

pl.wikipedia.org

Śluby proste złożył 2 lutego 1892 i przyjął tonsurę.

pl.wikipedia.org