poljsko » nemški

uświadomienie <rod. ‑ia, brez mn. > [uɕfjadomjeɲe] SAM. sr. spol ur. jez.

powiadomienie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [povjadomjeɲe] SAM. sr. spol

zawiadomienie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [zavjadomjeɲe] SAM. sr. spol

2. zawiadomienie (blankiet):

Bekanntmachung ž. spol
Anzeige ž. spol

uświadomić [uɕfjadomitɕ]

uświadomić dov. obl. od uświadamiać

glej tudi uświadamiać

uświadamiać <‑ia; dov. obl. uświadomić> [uɕfjadamjatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. uświadamiać (zwrócić uwagę na coś):

2. uświadamiać (zdać sobie sprawę):

sich daj. über etw tož. klar werden

3. uświadamiać (wtajemniczać):

świadomie [ɕfjadomje] PRISL. ur. jez.

uświadamiać <‑ia; dov. obl. uświadomić> [uɕfjadamjatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. uświadamiać (zwrócić uwagę na coś):

2. uświadamiać (zdać sobie sprawę):

sich daj. über etw tož. klar werden

3. uświadamiać (wtajemniczać):

powiadamiać <‑ia> [povjadamjatɕ], powiadomić [povjadomitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

zawiadamiać <‑ia> [zavjadamjatɕ], zawiadomić [zavjadomitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

Bi želeli dodati besede, fraze ali prevode?

Predlagajte nov vnos.

Stran Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski